بیانیه انجمن سردبیران علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران در مورد ثبت کارآزمایی‌های بالینی در کشور

  بیانیه انجمن سردبیران علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران در مورد ثبت کارآزمایی‌های بالینی در کشور      کارآزمایی‌های بالینی (clinical trials) از انواع رایج پژوهش در پزشکی محسوب می‌شوند که شمار آن‌ها در دهه گذشته رو به افزایش بوده است. به‌رغم سودمندی بسیاری از این مطالعات، سوگیری (Bias) احتمالی می‌تواند نتایج حاصل از مطالعه را خدشه‌دار نماید. در کارآزمایی‌های بالینی که دوسوکور (Double blind) نبوده‌اند؛ تاثیرات درمانی تخمین‌زده‌شده توسط پژوهشگران به طور متوسط 17 درصد بیش از کارآمایی‌های بالینی دوسوکور بوده است1. مشکل عمده دیگر، پنهان ماندن نتایج کارآزمایی‌‌های بالینی است که نتایج آن‌ها با منافع شرکت‌های دارویی هم‌خوانی نداشته است. از این‌رو لازم است سازوکارهایی در نظر گرفته شوند که بر کیفیت، شفافیت و ملاحظات اخلاقی در کارآزمایی‌های بالینی نظارت صورت گیرد2. بدین منظور، کمیته بین‌المللی سردبیران مجله‌های پزشکی (که در سال 1987 تاسیس شده و به اختصار ICMJ نامیده می‌شود)، نخستین بار طی بیانیه‌ای ضرورت ثبت (registration) کارآزمایی‌های بالینی را اعلام کرد. این بیانیه به صورت سرمقاله‌ای در سال 2004 در مجله پزشکی نیوانگلند (NEJM) انتشار یافت3.